Gaming
Ja, een ambivalent onderwerp. Mijn zoon gamed en als hij het doet, fanatiek. Veel mensen met jonge kinderen willen hun kleintjes beschermen tegen al dat geweld en zeggen nooit een PS-4 te willen kopen. Toch is het er bij mij na het enige tijd tegengehouden te hebben toch erin geslopen. Het begon met onschuldige FIFA voetbal spelletjes en voor ik het wist zaten de games vol met guns. Hij is nu 16 en ja het is aan de ene kant een solistische activiteit, want er zijn over het algemeen geen andere kinderen in de kamer aanwezig. Aan de andere kant is hij volop aan het communiceren als hij live gaat. Hij vindt het prachtig om zijn techniek en controle te verbeteren en vergroten. Voor hem is het een job. Gelukkig leidt zijn school en gezondheid er niet onder. En hij doet nog genoeg aan sport. Maar af en toe verlang ik naar die goede oude tijd waarin kinderen op pleintjes rondhingen en voetbalden met een echte voetbal. Maar hij is happy.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!