Pesten

In het boek ‘Alles over Pesten’ van Mieke van Stigt staat een mooie theorie over pesten. Pesten wordt niet veroorzaakt door het slachtoffer, maar is een gevolg (of liever: een signaal) van een negatief groepsproces. Kinderen worden in horizontale groepen geplaatst, waardoor de sociale hiërarchie niet op een natuurlijke wijze ontstaat (bijvoorbeeld: de oudste is de leider), maar onderling geregeld moet worden via in- en uitsluiting, negatieve opmerkingen of fysieke aanvaringen, oftewel via pestgedrag. Veel leed zou voorkomen kunnen worden door positieve en stabiele leiding van een volwassene, die duidelijk maakt welk gedrag wel en niet geoorloofd is. Maar op vrijwel alle scholen wisselen kinderen te vaak van leerkracht en denken die leerkrachten vaak ook nog-onterecht dus-dat plagen en pesten natuurlijk gedrag is dat bij de leeftijd hoort en dat je sterker maakt, waardoor ze niet (genoeg) ingrijpen. Weerbaarheidstrainingen zullen alleen aanslaan bij een kind als het zich ook in een veilige groep bevindt (Gerarda van der Veen). Ikzelf denk dat er naast een weerbaarheidstraining geven (wat ik verzorg) in het geval van een gepest kind er ook een gesprek met de school zou moeten zijn over de groepssituatie.